Przepisy stosowane a ochrona przed porażeniem elektrycznym

Istnieją przepisy regulujące odpowiednie normy bezpieczeństwa dotyczące porażeń elektrycznych.

W przepisach tych uwzględnione jest, jakie należy stosować środki bezpieczeństwa. Środki te zgrupowane są w kategoriach ochrony podstawowej i ochrony dodatkowej.
W przypadku ochrony podstawowej są to środki, które mają zapobiegać:
– zetknięciu się fragmentów ciała człowieka z przewodnikami elektrycznymi, w których płynie prąd elektryczny
– występowania zjawiska łuku elektrycznego, który miałby szkodliwy wpływ na otoczenie
– a także zapobiegać powstawaniu napięć w materiałach, w których tych napięć nie powinno być.
Ujmując ogólniej, ochrona podstawowa zajmuje się odpowiednim rozmieszczeniem urządzeń elektrycznych w otoczeniu człowieka, tak, aby przez przypadek nie doznał on kontaktu z częściami przewodzącymi, stosując tutaj wszelkie rozwiązania. Od umieszczania urządzeń w specjalnych pomieszczeniach, pudełkach, po stosowanie wszelkiego rodzaju izolacji.
W przypadku ochrony dodatkowej, podejmuje się środki które mają na celu wyeliminowanie powstawania napięcia dotykowego. Charakteryzuje się tym, iż oprócz ochrony podstawowej stosuje się jeszcze następujące środki:
– ochronne uziemienie – najbardziej rozpowszechnionym środek ochrony dodatkowej. Stosowany jest on we wszelkiego rodzaju urządzeniach elektrycznych i maszynach. Zabezpieczenie to polega na zrównaniu potencjałów elektrycznych z potencjałem Ziemi.
– zbieranie ładunku – zerowanie – metoda ta polega na połączeniu ze sobą przewodu o zerowym potencjale z metalowymi częściami urządzeń
– tworzenie tzw. sieci ochronnej – sieć taką stosuje się zarówno w przypadku prądów stałych jak i zmiennych, przy każdej wartości natężenia prądu i napięcia. Celem takiego działania jest to, aby wszystkie metalowe części urządzenia elektrycznego były pozbawione napięcia, a wszelkie konstrukcje, które wpierają dane urządzenie podłączane są do ochronnego przewodu.
– separacji – stosuje się tutaj tzw. transformatory separacyjne, w ten sposób aby w obwodzie który został odseparowany znajdował się tylko jeden odbiornik, a także aby napięcie w takim obwodzie nie przekraczało 500V. Tak odseparowanego obwodu nie wolno następnie ani uziemiać, ani łączyć z innym obwodem.
– stosowania izolacji ochronnej – stosuje się w przypadku fabrycznie produkowanych urządzeń wykorzystujących prąd stały lub zmienny.
– izolowanie stanowisk – polegające na odseparowaniu stanowiska od ziemi, a następnie na wyrównaniu potencjałów urządzeń dostępnych z poziomu takiego stanowiska
– zmniejszanie napięcia roboczego – stosuje się tutaj transformatory ochronne lub tzw. przetwornice ochronne. W wyniku obniżenia napięcia w przypadku prądu stałego powinno się osiągnąć wartość 80 V, a w przypadku prądów zmiennych 42 V.
– instalowanie wyłączników przeciwpożarowych – na ich stosowalność nałożone są pewne restrykcje, otóż powinny być stosowane tylko w urządzeniach, w których napięcie nie przekracza 500 V. Powinny także uwzględniać wielkości natężeń prądu i napięć, jakie w danym urządzeniu występują i spełniać wszelkie inne wymogi.